recensie
review on facebook by Debby Struijk-Buitelaar ·
Van Concertgebouw via ‘En Pluche’ naar ‘Le Garage’…??
“Wat ontzettend leuk dat jullie er zijn!” Na die warme woorden en drie kussen van Ronald schoven we aan tafel in het zo intieme zaaltje van ‘En Pluche’ in de Ruysdaelstraat in Amsterdam. Een beetje voelde het als thuiskomen, deze ambiance, dit interieur. Rood pluche op de stoelen in combinatie met zwartgelakte ronde tafeltjes. In opwachting van Sylvi, voor wiens optreden we onlangs spontaan waren uitgenodigd, zetten we alvast de glazen klaar.
Want soms krijgt het leven via bijzondere ontmoetingen buitengewone wendingen en een extra dimensie. Na zijn prachtige tribute aan Rita Reys in het Concertgebouw schoof Ronald vorige maand met zijn gezelschap -waaronder ook Sylvi- spontaan bij ons aan tafel. Ronald kende ik al via mijn muzikale pa, wiens passie voor muziek met zijn 86 jaar alleen nog maar intenser wordt. Des te aangenamer was het gesprek wat zomaar ontstond toen tegelijkertijd de wijn en de knabbels op tafel belandden. Wat een heerlijke groep mensen zat hier ineens bijeen. “Wordt vervolgd!”, beloofden we daar aan elkaar.
En het werd vervolgd. Afgelopen zondag in ‘En Pluche’ dus. Met haar heerlijke warme stem, vooral mooie nieuwe, maar ook oude nummers zorgde Sylvi voor een prachtige aftrap van de maandelijkse concerten die Ronald organiseert. Haar nieuwe CD wordt binnenkort opgenomen en is een absolute aanrader. Ze werd muzikaal begeleid door musici van formaat: Phaedra Kwant (bass) die tijdens haar oudejaarsconference Claudia de Breij begeleidt, Jordy Kalfsvel (keys) die met Candy Dulfer optreedt en Lean Robbemont (drums) die met Waylon speelt en dat voorheen met Alain Clark deed.
Daarna toog een deel van het gezelschap binnendoor van ‘En Pluche’ naar de buren: restaurant ‘Le Garage’ van Joop Braakhekke. Een van de favoriete restaurants van Arjan en mij. De laatste keer dat ik er met hem dineerde was in december 2010. Na zijn overlijden ben ik er niet meer geweest. Extra bijzonder dus om er nu opnieuw te mogen zijn. Een speciaal naar aanleiding van deze gelegenheid gecreëerd menu met slakken, dorade, bijpassende wijn en een overheerlijk dessert werd hier rijkelijk voor ons geserveerd.
Op de terugweg naar huis stopte ik een oudere CD van Sylvi in de speler en reed expres nog even een rondje om. De duisternis van de nacht en haar stem tussen mijn oren vormden een perfecte combinatie om even te ontsnappen aan de realiteit voordat ‘s ochtends de wekker ging en het leven van alledag weer begon…
☺️